Çocuklarımızı İyi yetiştirmek, varlık sebebimizdir.

Her millet, kafası sağlam, bedeni sağlam nesiller yetiştirmeyi hedef alır. Her ana-baba “Hayırlı evlâd”a sahip olmak ister. Bu ise yeni yetişenlere okuma sevgisi aşılamak; oku­yacağı kitabı seçmeyi öğretmekle olur.

Yiyecekleri, ayıklamadan yemek, fizikî yapıyı, kitapları ayıklamadan okumak fikri yapıyı tahrip eder. Maksatları Türk neslinin düşünce yapısını tahrip etmek olanlar, kitap piyasasını sapık yayınlarla doldurmuşlardır.

Okula, Öğretmene ve ana-babaya düşen, ço­cuğa kitap tercihi yapmayı öğretmektir.

Çocuğu iyi yetiştirmek, istikbalin tek garan­tisidir. İyi nesiller yetiştiren milletler, geleceği aydınlık milletlerdir.

En iyi sermaye, en büyük servet "İyi evlât"tır.

"Hiçbir ana-baba, çocuğuna güzel terbiye­den daha iyi bir miras bırakamaz."

"Ancak, çocuklarını iyi terbiye edenler ba­ğışlanırlar."

Çocuk, ilâhî bir emanettir. "Çocuklarınızı ateşten koruyunuz!." ilâhi emri buna uyarı­dır.

İleri ülkeler çocuk eğitimi üzerine ciddiyet­le eğilmişlerdir. Bu ülkelerde, çocuk yayıncılığından giderek bir “ÇOCUK EDEBİYATI” doğmuştur.

En büyük tehlike ne veba mikrobu, ne salgın hastalıktır. Asıl tehlike, sapık fikirler taşıyan kitaplardır.

Güçlü nesil "Gürbüz nesil" değil, düşünce yapısı sağlam nesildir, Düşünce ve kültür yapı­sı cılız çocuk, güçlü insan olamaz. Cüce nesillerle istikbale yürünemez.

Çocuk yetiştirmek onu doğurup sokağa sal­mak değildir. "İyi evlât" yetiştirmek, ona sağ­lam bir düşünce yapısı kazandırmak demektir. Kıyamet gününde "Evlâdımızdan kaçmak" istemiyorsak bu şarttır.

Her millet çocuklarının düşünce yapılarını kendi kültürleri kıvamında dokumaktadır.

Fransız insanı Fransız kültür potasında; İngi­liz insanı İngiliz kültür potasında şekillenmektedir Fransız'ın Fransız gibi, Alman’ın Alman gibi düşünmesi bundandır.

Türk İnsanına Türk kültür yapısını kazandıracak bir kültür potası var mıdır? Mektep, sahne, basın çocuğumuzun yoğrulduğu bu' çevre, uyum halinde bu rengi vermekte midir? Biraz Fransız, biraz İngiliz, biraz Türk hamuru kattığımız potadan, biraz o, biraz bu kültürden bir "ucube" çıkmışsa buna niçin şaşılır!..

Mektepte okuttuğumuz, sahnede sergiledi­ğimiz kitaplar, hangi tercihin eseridir? Ayrı bakanlıklarda toplanan "Millî Eğitim", "Mil­lî Kültür", "Millî Gençlik" politikamızın koordinasyonu nasıl sağlanmaktadır? Eğitim, kül­tür ve gençliğimizi her yönden insafsızca esen fikir alaborasından koruyacak fanusumuz var mıdır?

Son yıllarda bizi üzen sapmaların sebep ve sonuçlan nelerdir?

12 Eylül ile başlayan "ISLAHAT" tedbirleri, - bu sorulara cevap ve çare aramaktadır. Çocuk Kitapları Haftası, bu açıdan değerlendirilme­lidir.

T.C. Devleti'ni yıkmak isteyenler, önce ço­cuklarımızın kafalarına el atmışlardır. Çocuğun okuduğu her zararlı yayın bir davranış bozuk­luğu olarak tezahür etmiş, bu marazi davra­nışlardan marazi eylemler ortaya çıkmıştır.

Çocuk sevkedildiği her yöne akan, konuldu­ğu her kabın rengini alan aziz su gibidir, Nereye sevkedilirse o yöne akar. Hangi kaba konulursa o rengi alır. Çocuğun zihni boş bir levhadır. O levhaya iyi şeyler de zararlı düşün­celer de yazılabilir. Çocuğun düşünce dokusu, boş zihnin levhasına yazılacak fikirlerle şekil­lenir.

Çocuğun karakter dokusunun örüleceği gergef ana-baba, öğretmen.. gibi yakın büyüklerin elindedir. Renk uyumu olmayan, sağlam­lığı kontrol edilmeyen, doğruluk mi'yarına vu­rulmamış malzeme ile dokunan karakter doku­su, her rengin boy gösterdiği bir yamalı boh­çadır.

Murakabesiz, rehbersiz, gayesiz, mes'uliyetsiz, aşksız, vecdsiz, ruhsuz, heyecansız nesiller, kitapsızlığın eseridir. Kitapsız nesille­rin, ellerinde başka bayrak, gönüllerinde baş­ka idealler taşımaları bundandır.

Ruhta en ileri, düşüncede en doğru, mayada en sağlam, maddede en sıhhatli nesil, seçileni iyi okuyan; okuduğunu iyi seçen nesildir.

Fikir yaşatılırsa yaşar. Yaşanacak fikir ço­cuklukta kazanılır. Çocuk Kitapları Haftası'nın hareket noktası bu olmalıdır.

Kitapsız büyüyen çocuk, susuz yetişen ağaç gibidir.

Yücelme çağları, insanımızın "Kitap"la ba­rıştığı zamanlardır.

Münevver insanın başarısı, zamanını kitap­la yoğurmasıdır.

Yolumuz kitapla aydınlık, hayatımız kitapla renklidir.

Kitap medeniyettir.