Eski bir çınar var Sarayburnu’nda
Dökülmüş yaprakları, kırılmış dalları..
Yaşamışlığı var asırlar ötesinde
Bunu inkar etmekte fakat
Yeni dalları…
Ters yönde uzamakta bu bakımdan
Kırılmış, dökülmüş ceddinin omuzlarından
Bilmiyor eski, yeni
Bıktığı besbelli
Ölümsüz hayattan..

Bugün kadere terk edilmiş o eski çınar…
Ne günler ne yıllar geçirdi;
Sığmadı dünyaya, Dal attı Asya’ya, Afrika’ya…
Yedi denizden beslenirdi kökleri,
Göl haline getirmişti denizleri..

Her kol attığı yer, O’nundu ezelden
Üç kıta gezi tez-elden
Fakat nasib olmadı dördüncüsü
Mikroplar girdi bağrına
Kurban gitti o çınar
Kendi suçuna..

Yıkılacaktı elbet birgün
Dökülecekti dalları
…………………………
Ve sessizce aştı geldiği yerden
Meçhul yolları…

Adana 1962